Η τέχνη του να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο

Αναρωτήθηκες ποτέ ποσά ερεθίσματα δέχεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος;; Πόσες πληροφορίες συλλέγει, τις οποίες καλείται να επεξεργαστεί, αξιολογήσει και αποθηκεύσει/απορρίψει καθημερινά ;; 

Όλος αυτός ο βομβαρδισμός πληροφοριών είναι που προκαλεί τα συναισθήματα στον άνθρωπο. Θετικά ή αρνητικά..Πως όμως αντιδρά ο άνθρωπος στα συναισθήματα αυτά;; Πόσο τον ανεβάζουν, πόσο τον ρίχνουν και γενικά πόσο τον επηρεάζουν;; Όπως συνηθίζεται να λέμε, βλέπει το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο;; 

Οι στάσεις ζωής είναι δυο: είτε αντιμετωπίζεις παρόν και μέλλον με αρνητικότητα βλέποντας τα πάντα άσχημα και θεωρώντας ότι δεν θα αλλάξει τίποτα, είτε ζεις το παρόν και αναμένεις το μέλλον με αισιοδοξία ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο. 

Η πρώτη στάση ζωής αφορά ανθρώπους οι οποίοι θα σου παρουσιαστούν σαν ρεαλιστές. Ότι δηλαδή βλέπουν τα πάντα με τα μάτια της λογικής και το πρόσημο του αποτελέσματος είναι πάντοτε αρνητικό.

Η δεύτερη στάση ζωής νομίζω δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Απλά όσοι την ακολουθούν χαμογελούν, συνεχίζουν μπροστά και ζουν περισσότερο!! (Ναι είναι αλήθεια, σύμφωνα με άπειρες μελέτες που έχουν γίνει, η αισιοδοξία ισοδυναμεί με την καλή διατροφή και άσκηση όσον αφορά τη μακροζωία).

Οι τρόποι που μπορούν και οι απαισιόδοξοι να δουν τη θετική πλευρά των πραγμάτων είναι οι παρακάτω:

Ερχόμενοι σε επαφή με παιδιά.

Οποίος έρχεται σε επαφή με μικρά παιδιά, διαπιστώνει ότι μέσα από όλη αυτή την αθωότητα της ηλικίας, υπάρχει όντως έμφυτη η αισιοδοξία στον άνθρωπο. Βλέποντας τα να παίζουν, παρατηρούμε ότι πάντα τα παιχνίδια τους καταλήγουν να έχουν happy end, πράγμα το οποίο αποτελεί την κινητήριο δύναμη για τον ενήλικα να δει τη ζωή αισιόδοξα. Πολλοί θα πουν ότι και τα παραμύθια είναι το ίδιο. Ε σε αυτούς κατεξοχήν απευθύνεται το άρθρο. Τα παιδιά εκφράζουν αυθόρμητα τη σκληρή (για πολλούς) αλήθεια, η οποία έχει τη δυνατότητα να επανεκκινεί το «λογισμικό» του ανθρώπου και να τον κάνει να χαμόγελα και να σκέφτεται τη ζωή με περισσότερη αισιοδοξία. Σπάνια θα τα δούμε να κάνουν αρνητικές σκέψεις. Γιατί όχι και εσύ??

Κάνοντας επανακαθορισμό της σκέψης προς την αισιοδοξία. 

Αυτός ο τρόπος δεν χρειάζεται κανέναν μεσάζοντα. Χρειάζεται την ψυχή και τον εγκέφαλο του ανθρώπου να κατανοήσουν ότι αν δεν αλλάξουν γραμμή πλεύσης, απλά θα μείνουν μίζεροι μια ζωή. Απαιτεί προσωπική προσπάθεια από τον καθένα μας και ειλικρινή απόφαση να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο. Η αισιοδοξία μαθαίνεται. Δεν διδάσκεται σε κανένα σχολείο και σε κανένα πανεπιστήμιο. Μαθαίνεται από τον ίδιο τον άνθρωπο με βασική προϋπόθεση την προσωπική θέλησή του. 

Αμφισβητήστε την ύπαρξη της απαισιοδοξίας.

Ναι, καλά διαβάζετε. Αμφισβητήστε τη. Δεν εννοώ να κλείσετε τα μάτια και να ονειροβατείτε σε έναν κόσμο ιδανικά πλασμένο. Επιστρατεύστε επιχειρήματα για την κάθε αρνητική σκέψη. «Πόσες πιθανότητες έχει να συμβεί αυτό το αρνητικό που σκέφτομαι σε μένα??», «Μήπως είμαι υπερβολικός /ή??», «Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω και να παρέμβω, ώστε να μην γίνει το αρνητικό που σκέφτομαι??». Αναζητήστε ευκαιρίες στη δυσκολία και όχι δυσκολίες στην ευκαιρία.

Βγάλτε από τη ζωή σας τους τοξικούς ανθρώπους.

Δεν θα βάλω τη λέξη τοξικούς σε εισαγωγικά, διότι πολύ απλά τη χρησιμοποιώ με την κυριολεκτική έννοια της. Πόσοι είναι αυτοί που καθημερινά μας μεταδίδουν αρνητικότητα και απαισιοδοξία?! Ε απλούστατα και με συνοπτικές διαδικασίες βάλτε τους στα σκουπίδια. Με αυτόν τον τρόπο θα πάρετε μια πολύ βαθιά ανάσα και θα απολαύσετε τις χαρές της ζωής.

Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει, πίσω από το χαμόγελο που βλέπει σε κάποιον, τι έχει ζήσει, τι έχει αντιμετωπίσει, από τι έχει βγει νικητής/νικήτρια. Πολλοί θα κουνήσουν το δάχτυλο προς το πρόσωπο μου ειρωνευόμενοι ότι κάνω κήρυγμα χωρίς να ξέρω τίποτα από όλα αυτά. Εδώ λοιπόν θα σας πω ότι εφαρμόζω όσα σας συμβουλεύω παραπάνω. Δεν με αφορά καθόλου η απαισιοδοξία. Κλείνω τα αυτιά μου στα αρνητικά vibes του καθενός και αμφισβητώ την ύπαρξη τους. Προτιμώ τις ρυτιδούλες μου να τις κάνω από το πολύ χαμόγελο και λόγω ηλικίας, παρά από τη χαζομάρα του καθένα. Ακολουθήστε το ίδιο και θα δείτε πραγματικά το ποτήρι μισογεμάτο.