Η ζωή με έναν σκύλο
Το να ζει κανείς με έναν σκύλο μέσα στο σπίτι δεν είναι και τόσο δύσκολο ή ακατόρθωτο όσο μπορεί να σκέφτονται μερικοί. Και ειδικά με ένα Golden Retriever, αφού πρόκειται για μια ράτσα γεμάτη ζωή, ενέργεια και αγάπη για τους ανθρώπους. Θα περιγράψω μια τυπική, συνηθισμένη μέρα από τη ζωή μας με τον goldenaki μας, τη Λίλα.
Πρωινή γυμναστική: το κορίτσι είναι πρωινός τύπος, αφού είμαστε και μεις πρωινοί λόγω εργασίας. Γιατί λέω γυμναστική;; Γιατί η μανδαμ από τις 06.00 χοροπηδάει πάνω στο κεφάλι μου για να βγει βόλτα. Κυριολεκτικά χοροπηδάει, τρέχει πάνω κάτω και τέλος περιμένει μπροστά στην πόρτα έτοιμη να βγει την πρωινή της τσάρκα. Στην τσάρκα δε, ξεσάλωμα. Συναμενη, κουναμενη, μυρίζει τα πάντα, κυνηγάει οποία γάτα τολμήσει να εμφανιστεί σε απόσταση ενός χιλιομετρου και γαβγίζει οτιδήποτε άγνωστο αντιληφθεί. Ναι, ναι, το παίζει και φύλακας (στις 6 το χάραμα)!!
Πρωινή σιέστα: μετά την πρωινή μας βόλτα, θα φάει σαν να μην έχει ξαναφάει ποτέ και θα πάει χορτάτη να κοιμηθεί για κάνα 8ωρο, μέχρι να επιστρέψουμε από τη δουλειά. Μην γελάτε, αυτό συμβαίνει, ξεραίνεται στον ύπνο μέχρι το μεσημέρι που επιστρέφουμε.
Μεσημεριανές φρεσκάδες: εκεί γύρω στις 15.15 με 15.30 που επιστρέφουμε από τη δουλειά, η κυρία φρεσκαδούρα κατεβαίνει τη σκάλα μόλις ανοίξει η πόρτα με πρησμένα μισάνοιχτα μάτια από τον ύπνο και κουνιέται ολόκληρη σε ακανόνιστο ρυθμό, σαν ξεβιδωμένο, μια γιατί χαίρεται που επιστρέψαμε σπίτι μας και μια γιατί έστρωσε τρίχωμα από τις ξάπλες. Εννοείται ότι είναι γεμάτη ενέργεια ενώ εμείς κατάκοποι (δεν ξέρω αν βλέπετε την ενδιαφέρουσα αντίθεση της καθημερινότητας μας με την γκολντενούλα μας).
Απογευματινή κοινωνική ενημέρωση: κατά κόρον «κουτσομπολιό» στη γειτονιά. Θα βγούμε λοιπόν την ωραία μας βόλτα και μετά θα καθίσουμε στην αυλή μαζί με τους γείτονες και εκεί θα ξεκινήσει το μεγάλο πανηγύρι. Θα παίξει με τα παιδάκια, θα γαβγίσει ό,τι περνάει (από μυρμήγκι μέχρι δεινόσαυρο), θα γκρινιάξει γιατί εμείς οι «μεγάλοι» μιλάμε μεταξύ μας και δεν τη χαϊδεύουμε, και θα μπει στο τέλος στο σπίτι ξεθεωμένη.
Βραδινές ξάπλες: εκεί ξεκινάει το καλό το σάπισμα της κυρίας. Αφού παίξει ξανά μέσα στο σπίτι μαζί μας και φάει σαν ξελιγωμένη, πέφτει σε κόμμα.Ύπνος με τα ροχαλητού ανάμεσα σε όνειρα και τεντώματα που και που.
Κάπως έτσι περνάμε την καθημερινότητα μας με το κορίτσι αυτό. Τώρα αν κάποιος αναρωτιέται τι γίνεται με τις τρίχες, τα γαβγίσματα και αλλά τέτοια, θα πω το εξής. Ένα ζωάκι είναι όπως το προσέχει ο ιδιοκτήτης του. Αν το ζώο το κρατας καθαρό, το κάνεις μπάνιο στη συχνότητα που πρέπει , το χτενίζεις τακτικά και τηρείς το περιβάλλον που ζει καθαρό, τότε όλα κυλούν ομαλά. Τρίχες φεύγουν και από εμάς τους ανθρώπους. Μην ακούω χαζά ότι τα ζώα είναι βρώμικα και λοιπά. Όταν ακολουθείς τα παραπάνω, όλα πάνε καλά.
Και εννοείται ότι όποτε θα πάμε για καφέ, θα φορέσει το ωραίο λουράκι της και θα ακολουθήσει με τα περισσής άνεσης και ενθουσιασμού. Το πώς αισθανόμαστε εμείς οι άνθρωποι για αυτά τα πλασματάκια;; Όπως αισθάνεται κάθε νορμαλ άνθρωπος όταν κάποιος του προσφέρει κάποιος αγάπη απλόχερα, αμερόληπτα και χωρίς ανταλλάγματα. Πολλοί είναι αυτοί που δεν τα αγαπούν τα ζώα γενικά. Δικαιωμα τους. Οφείλουν όμως να τα σέβονται με ο,τι συνεπάγεται αυτό. Επιπλέον, όσοι έχουν οικόσιτα ζωάκια, έχουν και συγκεκριμένους κανόνες στο σπίτι τους, στους οποίους οι επισκέπτες οφείλουν να συμμορφώνονται. Αγάπα σαν σκύλος, να σωθεί η ανθρωπότης.
Πρωινή γυμναστική: το κορίτσι είναι πρωινός τύπος, αφού είμαστε και μεις πρωινοί λόγω εργασίας. Γιατί λέω γυμναστική;; Γιατί η μανδαμ από τις 06.00 χοροπηδάει πάνω στο κεφάλι μου για να βγει βόλτα. Κυριολεκτικά χοροπηδάει, τρέχει πάνω κάτω και τέλος περιμένει μπροστά στην πόρτα έτοιμη να βγει την πρωινή της τσάρκα. Στην τσάρκα δε, ξεσάλωμα. Συναμενη, κουναμενη, μυρίζει τα πάντα, κυνηγάει οποία γάτα τολμήσει να εμφανιστεί σε απόσταση ενός χιλιομετρου και γαβγίζει οτιδήποτε άγνωστο αντιληφθεί. Ναι, ναι, το παίζει και φύλακας (στις 6 το χάραμα)!!
Πρωινή σιέστα: μετά την πρωινή μας βόλτα, θα φάει σαν να μην έχει ξαναφάει ποτέ και θα πάει χορτάτη να κοιμηθεί για κάνα 8ωρο, μέχρι να επιστρέψουμε από τη δουλειά. Μην γελάτε, αυτό συμβαίνει, ξεραίνεται στον ύπνο μέχρι το μεσημέρι που επιστρέφουμε.
Μεσημεριανές φρεσκάδες: εκεί γύρω στις 15.15 με 15.30 που επιστρέφουμε από τη δουλειά, η κυρία φρεσκαδούρα κατεβαίνει τη σκάλα μόλις ανοίξει η πόρτα με πρησμένα μισάνοιχτα μάτια από τον ύπνο και κουνιέται ολόκληρη σε ακανόνιστο ρυθμό, σαν ξεβιδωμένο, μια γιατί χαίρεται που επιστρέψαμε σπίτι μας και μια γιατί έστρωσε τρίχωμα από τις ξάπλες. Εννοείται ότι είναι γεμάτη ενέργεια ενώ εμείς κατάκοποι (δεν ξέρω αν βλέπετε την ενδιαφέρουσα αντίθεση της καθημερινότητας μας με την γκολντενούλα μας).
Απογευματινή κοινωνική ενημέρωση: κατά κόρον «κουτσομπολιό» στη γειτονιά. Θα βγούμε λοιπόν την ωραία μας βόλτα και μετά θα καθίσουμε στην αυλή μαζί με τους γείτονες και εκεί θα ξεκινήσει το μεγάλο πανηγύρι. Θα παίξει με τα παιδάκια, θα γαβγίσει ό,τι περνάει (από μυρμήγκι μέχρι δεινόσαυρο), θα γκρινιάξει γιατί εμείς οι «μεγάλοι» μιλάμε μεταξύ μας και δεν τη χαϊδεύουμε, και θα μπει στο τέλος στο σπίτι ξεθεωμένη.
Βραδινές ξάπλες: εκεί ξεκινάει το καλό το σάπισμα της κυρίας. Αφού παίξει ξανά μέσα στο σπίτι μαζί μας και φάει σαν ξελιγωμένη, πέφτει σε κόμμα.Ύπνος με τα ροχαλητού ανάμεσα σε όνειρα και τεντώματα που και που.
Κάπως έτσι περνάμε την καθημερινότητα μας με το κορίτσι αυτό. Τώρα αν κάποιος αναρωτιέται τι γίνεται με τις τρίχες, τα γαβγίσματα και αλλά τέτοια, θα πω το εξής. Ένα ζωάκι είναι όπως το προσέχει ο ιδιοκτήτης του. Αν το ζώο το κρατας καθαρό, το κάνεις μπάνιο στη συχνότητα που πρέπει , το χτενίζεις τακτικά και τηρείς το περιβάλλον που ζει καθαρό, τότε όλα κυλούν ομαλά. Τρίχες φεύγουν και από εμάς τους ανθρώπους. Μην ακούω χαζά ότι τα ζώα είναι βρώμικα και λοιπά. Όταν ακολουθείς τα παραπάνω, όλα πάνε καλά.
Και εννοείται ότι όποτε θα πάμε για καφέ, θα φορέσει το ωραίο λουράκι της και θα ακολουθήσει με τα περισσής άνεσης και ενθουσιασμού. Το πώς αισθανόμαστε εμείς οι άνθρωποι για αυτά τα πλασματάκια;; Όπως αισθάνεται κάθε νορμαλ άνθρωπος όταν κάποιος του προσφέρει κάποιος αγάπη απλόχερα, αμερόληπτα και χωρίς ανταλλάγματα. Πολλοί είναι αυτοί που δεν τα αγαπούν τα ζώα γενικά. Δικαιωμα τους. Οφείλουν όμως να τα σέβονται με ο,τι συνεπάγεται αυτό. Επιπλέον, όσοι έχουν οικόσιτα ζωάκια, έχουν και συγκεκριμένους κανόνες στο σπίτι τους, στους οποίους οι επισκέπτες οφείλουν να συμμορφώνονται. Αγάπα σαν σκύλος, να σωθεί η ανθρωπότης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου