Η φιλία και οι τρεις βασικές μορφές της

Τι είναι η φιλία?? Ο βασικός ορισμός της μας λέει ότι «φιλία ονομάζεται η σχέση μεταξύ δυο ή περισσότερων ανθρώπων του ίδιου ή και διαφορετικού φύλου, με κύριο χαρακτηριστικό την αμοιβαία αφοσίωση, κατανόηση, εμπιστοσύνη, ειλικρίνεια, αμεροληψία, χωρίς να υπάρχει κίνητρο ή ανώτερος στόχος». Με τη φιλία και τις τρεις βασικές της μορφές ασχολήθηκε ο σπουδαίος Έλληνας φιλόσοφος της αρχαιότητας, Αριστοτέλης, στα Ηθικά Νικομάχεια.
Ο Αριστοτέλης υπογράμμισε 2 είδη συμπτωματικής φιλίας. Τη φιλία του συμφέροντος και τη φιλία της απόλαυσης. Τις χαρακτήρισε με αρνητικό τρόπο, καθώς δεν έχουν ούτε διάρκεια, ούτε ποιότητα. Στάθηκε και στήριξε όμως περισσότερο το τρίτο είδος φιλίας, τη φιλία της αρετής και του αγαθού, την οποία θεώρησε και την πλέον αληθινή.
Φιλία συμφέροντος (φιλία δια το χρήσιμον): Η φιλία αυτή βασίζεται στην ωφελιμότητα. Σε αυτό το είδος, τα δυο μέρη δεν τρέφουν αληθινά συναισθήματα φιλίας, αλλά διατηρούν μια φιλική σχέση λόγω συμφέροντος. Αυτή η φιλία είναι εφήμερη. Όταν ολοκληρωθούν τα οφέλη που αποκομίζονται από το ένα ή και από τα δυο μέρη, η φιλία διακόπτεται. Τέτοιο είδος φιλίας παρατηρείται συνήθως στους ενήλικες.
Φιλία απολαύσεων (φιλία δι’ ηδονήν) : Αυτό το είδος φιλίας βασίζεται στην απόλαυση, στη διασκέδαση. Είναι σαφέστατα πιο συναισθηματική από την φιλία του συμφέροντος, αλλά η διάρκεια της είναι λιγότερη από αυτή. Αναπτύσσεται περισσότερο μεταξύ συμμαθητών, συμφοιτητών, συναθλητών και γενικά μεταξύ ανθρώπων νεαρής ηλικίας. Όταν σταματήσει η διασκέδαση, τα κοινά ενδιαφέροντα, σταματάει και η απόλαυση και κατ’ επέκταση σταματάει και η φιλία αυτού του είδους.
Φιλία της αρετής και του αγαθού (φιλία δι’ αγαθόν) : Αυτό είναι το είδος φιλίας που ξεχωρίζει ο Αριστοτέλης και θεωρεί σημαντικό και αληθινό. Είναι η φιλία που δεν βασίζεται ούτε στο συμφέρον, ούτε στις απολαύσεις. Είναι η φιλία που βασίζεται στην αλληλοεκτίμηση, τον αλληλοσεβασμό των δυο μερών. Αφορά τους ανθρώπους που έχουν κοινή εκτίμηση αξιώσεις και ιδανικών, που τους ενδιαφέρει ο συνάνθρωπός τους. Η φιλία αυτή κρατάει έως το τέλος. Η δημιουργία της όμως απαιτεί γέρους δεσμούς εμπιστοσύνης, καλοσύνης και ειλικρίνειας. Είναι η φιλία που επιβιώνει λόγω του ότι οι άνθρωποι έχουν δει ο ένας τον άλλο στη χειρότερη φάση του και έχουν αλληλοστηριχθει.

Αν με ρωτάτε ποια ή ποιες έχω κάνει από τις τρεις, θα σας απαντήσω και τις τρεις. Αν πάλι με ρωτάτε ποια από τις τρεις προτιμώ, θα σας πω, χωρίς δεύτερη σκέψη, την τελευταία. Δεν ξέρω αν φταίει το τι έχω βιώσει σαν άνθρωπος, το τι καταστάσεις (καλές και δυσάρεστες) έχω αντιμετωπίσει ή το ότι περνούν τα χρόνια και επέρχεται μια α’ ωριμότητα λόγω εμπειριών. Σίγουρα μπορώ να πω ότι οι αληθινοί φίλοι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα και είναι εκείνοι, που μπορεί να μην μιλάς κάθε μέρα μαζί τους, ή να είστε και πολλά χιλιόμετρα μακριά, αλλά παραμένουν εκεί, σταθεροί, και δεν σε θυμούνται μόνο για να τους «σώσεις» ή για να σου ζητήσουν κάτι. Είναι εκείνοι που μπορεί να κοιτάξουν ένα λουλούδι στο δρόμο και να χαμογελάσουν γιατί θυμήθηκαν ότι έχεις αλλεργία σε αυτό..είναι εκείνοι που έχεις να τους δεις τόσο καιρό και βάζουν στην άκρη ένα κουπόνι για έκπτωση πίτσας για να φάτε όταν θα είστε παρέα, ακόμα κι αν αυτό απέχει μήνες..είναι εκείνοι που θα σε πάρουν με βιντεοκληση (γιατί είστε μακριά), φορώντας καπελάκια στο κεφάλι και κρατώντας πυροτεχνήματα για να σου ευχηθούν τα χρόνια πολλά για τη γιορτή ή τα γενέθλια σου..είναι εκείνοι που όταν γυρίσεις την πλάτη σου, θα συνεχίσουν να λένε για σένα τα ίδια με αυτά που λένε και μπροστά σου..
Και για να προλάβω..παιδιά, δεν τα λέω εγώ αυτά..ο Αριστοτέλης τα λέει..ε δεν μπορεί, για να τον διαβάζουν και να τον μελετούν για πάνω από 2000 χρόνια, κάτι θα διατύπωσε καλά..